در وبینار تخصصی ارتباط گر با موضوع بررسی تفاوت‌های روابط‌عمومی در ایران و کانادا، دکتر حمید شکری خانقاه ـ استاد دانشگاه، نویسنده و استراتژیست ارتباطات هوشمند ـ با تحلیل وضعیت موجود روابط‌عمومی در ایران گفت: «در حالی‌که در کشورهای توسعه‌یافته، روابط‌عمومی بخشی از نظام تصمیم‌سازی است، در ایران هنوز در سطح اطلاع‌رسانی باقی مانده است.»
دکتر شکری خانقاه با اشاره به ساختار ارتباطی در کشورهای پیشرفته اظهار کرد: «در کشورهایی مانند کانادا، روابط‌عمومی نه‌تنها اطلاع‌رسان است، بلکه در تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری‌های کلان مشارکت دارد. اما در ایران، نقش این نهاد ارتباطی همچنان به انتقال پیام محدود شده و در فرآیند تصمیم‌گیری جایگاهی ندارد.»
وی با تأکید بر اینکه افکار عمومی در ایران سهم واقعی خود را در سیاست‌گذاری‌ها نیافته است، افزود: «در جوامعی که روابط‌عمومی نهادینه شده، افکار عمومی شنیده می‌شود و مسیر تصمیم‌گیری را تعیین می‌کند. در ایران اما هنوز نگاه از بالا به پایین حاکم است و روابط‌عمومی به‌عنوان ابزار تبلیغاتی و نه بازوی تحلیلی مدیریت شناخته می‌شود.»
این پژوهشگر و مشاور راهبردی ارتباطات، فاصله میان دانشگاه و صنعت روابط‌عمومی در ایران را یکی از چالش‌های جدی این حوزه دانست و تصریح کرد: «محتوای آموزشی دانشگاه‌ها با نیازهای واقعی صنعت همخوانی ندارد. در حالی‌که روابط‌عمومی مدرن بر پایه داده‌کاوی، تحلیل مخاطب و هوش مصنوعی شکل گرفته، آموزش در ایران هنوز متکی بر مدل‌های کلاسیک دهه‌های گذشته است.»
وی با تأکید بر لزوم تحول در نگرش مدیریتی گفت: «تحول واقعی زمانی ممکن است که مدیران سازمان‌ها روابط‌عمومی را از ابزار اطلاع‌رسانی به شریک تصمیم‌سازی ارتقا دهند. این تحول بدون اعتماد به افکار عمومی و پیوند میان آموزش و عمل محقق نخواهد شد.»
دکتر شکری خانقاه در پایان با جمع‌بندی مباحث خود اظهار داشت: «سه محور اصلی تحول روابط‌عمومی در ایران شامل بازتعریف جایگاه افکار عمومی در حکمرانی، نوسازی محتوای آموزشی دانشگاه‌ها و استقرار الگوهای داده‌محور در تصمیم‌سازی ارتباطی است.»
مشروح کامل گزارش وبینار “روابط عمومی در کانادا” ار از اینجا بخوانید.
ثبت ديدگاه